Sangklaburi

Vrijdag 17 november 15.30

Nog steeds in Sangklaburi.

Ik zit op mijn balkon, het is niet echt zonnig en ook niet te warm, een klein windje en met uitzicht op het stuwmeer. Het merendeel van de groep is of met de bus naar de de grote budha en tempel aan de overkant, een gedeelte is shoppen in de buurt van de Mong brug en een paar, waaronder ik, maken er een rustige middag van.

Morgen is het weer een lange dag met ook nogal wat lopen dus ik ben verstandig nu :). Het is bepaald geen straf om hier lekker op het balkon rustige een verslag te kunnen maken.

Vanmorgen zjjn we naar de 3 Pagoden Pass geweest.

Eerst een stop bij Songkurai waar de “echte” brug was van de film The bridge on the river Kwai. Hoewel veel in de film niet klopte werd deze echte lokatie goed weergegeven. Fluitende Engelse soldaten die de Japanners wel eens zouden laten zien hoe een brug moest worden gebouwd waren er zeker niet. Dit was het ergste kamp aan de hele spoorlijn, 75% van de grotendeels Britse krijgsgevangenen hebben het niet overleefd, onder andere door cholera en dysenterie.

Rod Beattie heeft hier een aantal jaren geleden de tunnels en verdedigingswerken vastgelegd die vlak voor de capitulatie zijn aangelegd. De Japanners verwachten dat de Britten vanuit Birma zouden oprukken nadat ze daar verslagen waren door Britse en Indiase troepen bij Kohima en Imphal in het voorjaar van 1944. Volgens Rod is het maar goed dat het nooit zover is gekomen want de verdediging door de Japanners zou een bloedbad zij geworden. De Japanners onzichtbaar op de heuvels en de smalle doorgang waardoor de Britten een gemakkelijk doel zouden zijn. Krijgsgevangenen zijn hier naar toegebracht om de tunnels te bouwen en andere verdedigingswerken.

De 3 Pagoda’s staan nu in een soort parkje en de winkeltjes erachter zijn overgestapt vanmooi handwerk van hout naar massa productie, kleding en snacks. Er zijn nog wel leuke dingen te koop maar de oude sfeer is weg. Afdingen is ook net meer zo gewenst, je krijgt een berichtje op de telefoon te zien dat de prijs een goede prijs is en niet duur. Wil je toch nog afdingen dan wordt er iemand bijgehaald die moet vertalen. Ik ging dus toch onderhandelen over een kleine koperen wok waarvoor 1300 bath werd gevraagd. OK, uiteindelijk werd het 1100, een hele goede prijs vonden ze. Ja voor hem wel maar niet voor mij en ik moet het betalen….maximaal 1000 zei ik en daar kreeg ik ‘m dus voor.

De Pagoda’s zijn een belangrijk Thais heiligdom. De spoorlijn is hier uiteindelijk 3 (of 4 maar dat kan ik hier niet terugzoeken) keer de grens over gegaan omdat de grens als een slinger rond de pagoda’s gaat.

Hoewel wat lokalen gemakkelijk de grens over kunnen lopen naast de slagboom is de situatie hier gespannen. Birmese soldaten bewaken vanuit een gebouwtje de grens met geweren in aanslag, we kregen van Rod het dingende verzoek om alleen foto’s te maken met kleine groepjes en geen foto’s van de militaire gebouwen. Aan de Thaise kant is ook meer militaire activiteit en er zijn roadblocks. Een militair kwam zelfs in de bus controleren.

Net zoals vroeger mogen Birmese vluchtelingen die in Thailand zijn alleen reizen met een speciale vergunning en ze zullen wel niet méér vluchtelingen willen.

18 november, terug in Kanchanaburi na een lange dag. Gisteren vanuit Sangklaburi kreeg ik geen verbinding met de server van waarbenjij.nu. Hier gelukkig wel dus hier het verslag. Ik probeer straks wel wat foto’s erbij te zetten en iets te schrijven over vandaag.