Weer thuis

Weer thuis, verslag van de laatste dagen in KL.

Een paar dagen bij de Lim familie was heerlijk, lekker relaxed. Niets bijzonders gedaan, lekker uitslapen, kinderen ophalen met Michelle, lunch en diner buiten de deur, lekker drankje en bijpraten buiten op het terras…De ”oma-stick” komt goed van pas want lopen gaat niet echt fijn en af en toe wil mijn linkerbeen niet meedoen.

Alyson had besloten dat de cadeautjes uitpakken niet tot zaterdag kon wachten dus dat gebeurde donderdagavond. De bekers met naam (en gevuld met snoep dat ze in Maleisië niet kennen) vielen in de smaak, vooral hun namen erop ”want dan kon hun grootmoeder ze niet inpikken”. ook de kruidnoten vonden ze allemaal lekker.

Hun grootmoeder is dementerend en woont afwisselend bij haar 3 zoons, steeds voor een periode van 2 weken. Ze is een gepensioneerde (strenge) schooldirectrice en eist respect wat wel eens moeilijk is door misverstanden die ontstaan door haar dementie. Het grote huis is nu toch aan de kleine kant met kantoor aan huis (gevolg van corona) en Isaac moet dan ook zijn kamer afstaan aan grootmoeder en nu dus even aan mij.

Lunchen en dineren deden we buiten de deur. Sinds ze geen inwonende hulp meer hebben (wel schoonmaakhulp 2x per week) kookt Michelle van maandag tot vrijdag en nu ik er ben dus ook even niet. In het weekend gaan ze uit eten en daarvoor zijn heel veel mogelijkheden en allemaal lekker.

Zaterdagavond was het feest. Mijn verjaardag moest worden gevierd en daarvoor waren dus ook Chee Kong, zijn vrouw Alice en hun baby en Vivien en haar partner uitgenodigd. We gingen naar Copper Mansion, een feestgelegenheid voor bruiloften en partijen. We hadden (natuurlijk) een apart zaaltje en daar werd een heerlijk Chinees diner geserveerd:

Copper Mansion Deluxe 3 combination platter / braised shark’s fin in clay pot with crab meat [e-38] mushroom / steamed sliced ”giant” grouper fish with petola / charcoal grilled Spanish Iberico spare ribs / braised [e-38] head abalone with stuffed fish maw / mellow crispy succulent prawns served with salad / stewed Hakka noodle with minced pork en XO seafood sauce / homemade Chinese pastries / chilled passion fruit juice with peach.

Edward had nog een speciale wijn meegebracht die hij 10 jaar had bewaard voor een bijzondere gelegenheid. Het bedienend personeel werd er nog even op gewezen dat je wijn niet bijschenkt als het glas nog niet leeg is. ”Geen verstand van wijn”, aldus Edward.

Tijdens het diner was er een intermezzo waarin Ashley en Alyson een duet op hun violen speelden. Edward had dat 2 weken eerder voorgesteld en Ashley was meteen aan het werk gegaan om een stuk uit te zoeken en voor te bereiden. Veel werk en dat in haar examenperiode. Het was zo lief om te zien hoe geconcentreerd ze speelden, Alyson zag ik meetellen en Ashley zei later dat zei dat met haar voet deed. Zo speciaal een verjaardagsconcert voor mij….

Na het diner was er ook nog een heerlijke verjaardagstaart|

De baby van Chee Kong en Alice kreeg ik later ook nog op de arm en hij voelde zich prima thuis bij mij.

Geen Chinees feestje zonder karaoke, heel leuk en er zaten verrassend mooie stemmen bij.

Het was een heel bijzonder vroeg verjaardagsfeest en ik heb ervan genoten.

Op zondagmiddag was de jaarlijkse uitvoering van de muziekschool waar Ashley en Alyson vioolles hebben. Ik ben meegegaan naar de uitvoering, Alyson speelde de Grenadiersmars en kreeg een luid applaus, Ashley deed niet mee ivm haar examens.

Zondagavond bijtijds gegeten want ik moest rond 21.00 uur op het vliegveld zijn. Ik had assistente gevraagd omdat lopen nog steeds niet goed gaat. Na het inchecken, waarbij ik een andere stoel kreeg (bleek later weer een ”plus) konden we nog koffie gaan drinken en een uurtje later werd ik opgehaald door een vrolijke jongen en ging met de rolstoel verder.

Boarden gaat dan als eerste, vliegtuig verlaten als laatste. Ik zat bij een Noorse dame die katten jureerde en met haar frequent flyer pass zoveel mogelijk regelt dat de stoel(en) naast haar vrij blijven, daarom was er een plekje voor mij en bleef de middelste stoel leeg. Zij plakte ook nog een hele grote Chinese pleister op mijn knie die de spieren warm zou houden.

Op Schiphol ging het ook weer prima en ik werd op perron 4 gedropt waar de trein naar Deurne (Venlo) zou vertrekken. Zou vertrekken want de trein van 6.45 werd gecanceld, even later werd ook die van 7.15 gecanceld. Zou de trein 7.45 wel vertrekken….nee ook niet of toch wel??. Even later kwam er een trein waarin iedereen snel instapte, ik ook met behulp van een medewerker van Prorail die even later kwam vertellen dat we allemaal moesten uitstappen!!

Even later kwam er dan eindelijk een trein die richting Venlo ging rijden.

In Deurne was er niemand in de buurt die me kon helpen dus een paar jongens in een andere coupé gevraagd, geen probleem en toen kwam de conducteur die gedecideerd mijn koffer overnam, tja. Blij dat ik ’m niet eerder had gezien want ik had een verkeerd kaartje!

Nu dus weer thuis, met nog steeds een zere knie. Afgelopen week afscheid moeten nemen van een dierbare vriend en ook mijn lieve vriend Jos, een veteraan van de spoorwegen heeft ons verlaten, hij was 102 jaar. Tijdens de pelgrimstocht heb ik veel aan hem en aan Ed, ook een veteraan, moeten denken. Zij waren in 2013 bij de Pelgrimsreis en reisden nu ahw ook een beetje mee.